Moc Nałogu.

Człowiek nie rodzi się złym ani dobrym; ale przez edukację, przykład i nałóg, albo tym, albo owym się staie. Nayważnieysza więc jest rzeczą w edukacji człowieka, prowadzić go do dobrego, i przez częste w dobrem ćwiczenie, prawie mu je koniecznym i przyrodzonym uczynić. Tym go usilniej zawczasu do dobrego wkładać potrzeba, ze przez powszechną słabość serca ludzkiego, większa do złego ma skłonność; które, gdy się serca raz chwyci, z nieskończoną je potem trudnością wykorzeniać przychodzi. Wiek dziecinny, wiek młody, najsposobniejszą jest porą, do zaszczepienia cnoty. Napojenie za młodu rozumu dobrymi zdaniami, włożenie serca do ich wykonywania, pewny owoc dobrych obyczajów w przyszłym życiu człowieka zaręcza. Ponieważ zawsze pierwsze jest pokazanie rzeczy, niżeli jej czynienie; starajmy się jak najlepiej wszystko to poznać, co nas do przystojnego z ludźmi pożycia sposobi; to jest, co w życiu towarzyskim czynić, a czego się wystrzegać mamy: potem jak najściślej to w postępach naszych wykonywajmy, żebyśmy tak nałogu dobrego czynienia nabyli, i nigdy potem od niego w całem życiu nie odstępowali.